Alergia IgE-niezależna – jakie są czynniki ryzyka i objawy?

W przypadku alergii pokarmowych typu IgE wyróżnia się jej dwa rodzaje. Alergię IgE-zależną oraz alergię IgE-niezależną. O wiele więcej wiemy o alergii IgE-zależnej, a jej diagnostyka jest zdecydowanie prostsza. Co prowadzi do alergii IgE-niezależnej? Jak ją diagnozować? Dowiedz się więcej!

Spis treści:

• Alergia IgE-niezależna – czym różni się od alergii IgE-zależnej?
• Alergia IgE-niezależna – czynniki ryzyka
• Alergia IgE-niezależna – objawy
• Alergia opóźniona – jak zdiagnozować?

Alergia IgE-niezależna – czym się różni od alergii IgE-zależnej?

Alergia IgE-niezależna jest z zasady trudniejsza do zdiagnozowania. Wpływa na to przede wszystkim fakt, że reakcja organizmu w postaci objawów występuje z opóźnieniem. Objawy alergii IgE-niezależnej mogą wystąpić nawet po kilku dniach – dlatego też często określana jest mianem alergii opóźnionej. W jej przypadku, objawy nie są aż tak poważne niż w przypadku alergii IgE-zależnej.

Alergia IgE-zależna z kolei charakteryzuje się tym, że objawy są widoczne praktycznie natychmiast po kontakcie z wywołującym alergię alergenem, a objawy są bardziej uciążliwe wraz z ryzykiem wywołania wstrząsu anafilaktycznego.

Alergia opóźniona różni się także od alergii IgE-zależnej tym, że w jej przypadku ilość spożytego pokarmu zawierającego uczulający alergen powiązana jest z siłą reakcji alergicznej. W alergii IgE-zależna nawet niewielka ilość spożytego pokarmu może wywołać poważne objawy.

Alergia IgE-niezależna – czynniki ryzyka

W alergii opóźnionej nieprawidłowa reakcja organizmu nie wiąże się z nadmierną produkcją przeciwciał IgE, znacznie mniejsze jest też ryzyko wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego. Jako czynniki, które najczęściej wskazuje się jako przyczynę alergii IgE-niezależnej wymienia się:

– Niedobory witamin – przede wszystkim witaminy D, w niektórych przypadkach także witaminy B12;

– Zła dieta – spożywanie produktów wysokoprzetworzonych, słodkich napojów, nadmierne przyjmowanie cukrów, zbyt częste jedzenie mięsa i złe nawyki żywieniowe np. zbyt szybkie i niedokładne przeżuwanie pokarmów;

– Choroby jelit – schorzenia, które prowadzą do nieszczelności jelit, przez co do ludzkiego organizmu dostają się różnego rodzaju substancje powstające w trakcie procesów trawiennych – toksyny, pasożyty itp. zaburzony jest również proces przyswajania składników odżywczych;

– Zaburzenia mikroflory jelitowej – powodowane przez takie czynniki jak stres, przyjmowanie leków, zła dieta czy też niehigieniczny tryb życia.

Alergia IgE-niezależna – objawy

Czy alergię opóźnioną (IgE-niezależną) da się odróżnić od alergii IgE-zależnej na podstawie wywołanych objawów? Niekoniecznie. W obu przypadkach dolegliwości u chorych mogą być bliźniaczo podobne, co też utrudnia postawienie prawidłowej diagnozy. Jakie są najczęstsze objawy u chorych na alergię opóźnioną?

• Biegunka, zaparcia, krew w stolcu
• Wymioty, ulewanie
• Ogólne osłabienie
• Katar
• Kaszel, ból gardla
• Zapalenie ucha środkowego
• Bóle brzucha
• Świąd, wysypka, obrzęk

Alergia opóźniona – jak zdiagnozować?

W diagnostyce alergii najpopularniejsze są testy, które oznaczają poziom przeciwciał IgE we krwi. Niestety alergia opóźniona w przypadku badań analizujących ilość IgE w krwiobiegu nie zostanie wykryta, bo jej występowanie nie ma związku z podwyższonym poziomem przeciwciał IgE. Postawienie diagnozy w przypadku alergii IgE-niezależnej jest trudniejsze, ponieważ do dziś mechanizmy jej powstawania nie są do końca wyjaśnione. W celu ustalenia alergii opóźnionej wykonuje się szereg badań wykluczających inne choroby takie jak m.in. celiakia, nietolerancja laktozy czy choroby jelit (Choroba Leśniewskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego).

Czasochłonnym lecz często skutecznym rozwiązaniem jest wprowadzenie diety eliminacyjnej. Polega ona na wytypowaniu potencjalnych alergenów wywołujących w danym przypadku objawy, a następnie wyeliminowanie ich z diety na dłuższy okres (zwykle kilka tygodni, a nawet miesięcy).

Dostępne są również testy, które badają poziom przeciwciał IgG we krwi. W tym przypadku jednak specjaliści są podzieleni. Wielu z nich wskazuje na niską wartość diagnostyczną tych badań. Podobne stanowisko prezentuje Europejska Akademia Alergologii i Immunologii Klinicznej, twierdząc że stężenie IgG w żadnym wypadku nie może służyć jako miernik służący diagnostyce alergii bądź nietolerancji pokarmowych.